Czwartek 05.01.2012, godz. 14:57Pogrzeb w Tana Toraja

Tana Toraja jest krainą, położoną w centralnej części Sulawesi w Indonezji. Dla mieszkańców tego chrześcijańskiego regionu, najważniejszym momentem życia człowieka jest jego pogrzeb.

Przygotowanie ceremonii pogrzebowej

Tradycja pogrzebu jest głęboko zakorzeniona w świadomości mieszkańców Tona Toraja. Pogrzeb jest wielką uroczystością, świętością, na którą ludzie oszczędzają pieniądze niemal przez całe swoje życie. Oczywiście, wystawność uroczystości zależy od statusu społecznego osoby zmarłej oraz majętności jego rodziny. Na pogrzebach zjawiają się setki gości, których należy odpowiednio ugościć.

Ceremonia pogrzebowa w Tana Toraja trwa 3 – 4 dni, a zdarza się, że nieboszczyk musi "czekać" na nią nawet kilka lat! Wszystko dlatego, że rodzina zmarłego musi zgromadzić odpowiednią ilość pieniędzy oraz zwierząt, aby godnie go pochować. Do czasu pogrzebu, zmumifikowane ciało umieszczane jest w trumnie, w południowej części domu. Co ciekawe, przez okres pozostawienia zwłok w północnej części domu, zmarłego uważa się za chorego, którego należy odwiedzać, a także przynosić mu dary.

Uroczystości pogrzebowe przygotowywane są przez kilka tygodni. Z tej okazji budowane są specjalne bambusowe wiaty dla gości, a także wieża dla zmarłego. Ceremonia pogrzebowa odbywa się w specjalnie wyznaczonym miejscu, gdzie na wybudowanych na tę okazję podestach, w bambusowych wiatach, na matach siedzą goście. Każda rodzina ma swój, przydzielony na czas trwania całego pogrzebu, podest. W przygotowaniach pogrzebowych biorą udział mieszkańcy, rodzina, sąsiedzi. Ceremonia pogrzebowa, a właściwie jej wielkość zależy od statusu oraz majętności zmarłego. Za organizację pogrzebu, który zwykle trwa trzy - cztery dni odpowiedzialna jest najbliższa rodzina zmarłego. Co ciekawe, na każdy dzień uroczystości planuje się inne rytuały.

Przywitanie gości i Rambu Solo

Na początku następuje uroczyste poświęcenie zwierząt oraz przywitanie przybyłych na pogrzeb gości. Rodzina, sąsiedzi i pozostali goście przynoszą dary: świnie, bawoły, wino palmowe. Co ważne, wszystkie podarunki są liczone i zapisywane – kto, co i ile przyniósł. Musi być jasne, kto podarował np. dwie świnie, aby w przyszłości móc się mu zrewanżować.

Kolejnego dnia następuje Rambu Solo, stanowiący tradycyjny rytuał pogrzebowy w Tana Toraja. Miejscowa ludność wierzy, że poświęcenie, a następnie zabicie zwierząt (kur, świń, bawołów) pomoże przenieść duszę zmarłego do nieba. Istotna jest ilość oraz rodzaj zabitych zwierząt, ponieważ jest to odzwierciedlenie statusu społecznego nieboszczyka. Im więcej zabitych bawołów, tym zmarłemu będzie łatwiej przejść przez wrota raju, a gdy już tego dokona – będzie szczęśliwszy. Według miejscowych wierzeń, ilość zabitych zwierząt wpływa także na jakość życia po śmierci. Należy zaznaczyć, że to masowe zabijanie zwierząt odbywa się na oczach wszystkich zgromadzonych gości.

Po złożeniu ofiary ze zwierząt, odbywa się przyjęcie. Wszyscy są odświętnie ubrani, jedzą pieczone mięso i piją wino palmowe. Ceremonia pogrzebowa kończy się mszą w kościele oraz pochowaniem zmarłego. Trumna zostaje wniesiona na pobliskie wzgórze, a następnie złożona w jaskiniach lub grotach. Obok grobowców często można zobaczyć butelki, a także dary, jakie przyniesiono zmarłym.

Źródło: www.national-geographic.pl, www.onet.pl, www.singapore2poland.com,

Fot. autorstwa Petera Ruckstuhl, udostępnione na en.wikipedia.org 31.08.2006 na licencji Creative Commons,